Pijn is een complexe subjectieve zintuiglijke waarneming die als acute gebeurtenis het karakter heeft van een waarschuwings- en begeleidingssignaal en in intensiteit kan variëren van onaangenaam tot ondraaglijk. Als chronische pijn heeft het het karakter van een waarschuwingssignaal verloren en wordt het nu gezien en behandeld als een onafhankelijk ziektebeeld (chronisch pijnsyndroom).
De perceptie van pijn door een dier kan niet direct worden bepaald. Het was controversieel en werd af en toe ontkend tot in de jaren tachtig. Het is altijd gebaseerd op de overdracht van mens op dier. Het is moeilijk om de subjectieve pijnperceptie van individuele dieren van verschillende diersoorten te vergelijken of zelfs te kwantificeren. Bij soorten die verder verwant zijn aan de mens, verschilt de structuur van het zenuwstelsel aanzienlijk van die van gewervelde dieren (zoals bij weekdieren, insecten), en het zenuwstelsel van verschillende dierlijke phyla is niet homoloog. Via onze telenet webmail aanmelden link kun je op de hoogte worden gehouden van het laatste nieuws, tips en trucs.
De jaarlijkse economische kosten van pijnlijke aandoeningen als de som van medische behandelingen, productiviteitsverliezen en vergoedingen voor arbeidsongeschiktheid bedragen in ontwikkelde en geïndustrialiseerde landen ongeveer een miljard euro. De kans op gezondheid is een dure business.
Positie binnen de gevoeligheid
Het gevoel van pijn is een sensorische modaliteit binnen de somatoviscerale gevoeligheid. Verdere modaliteiten zijn het gevoel van mechanische en thermische prikkels, evenals spierspanning en gewrichtspositie. Gevoeligheid omvat ook de ontvangst, overdracht en verwerking van verdere proprioceptieve en chemische stimuli, die, vanwege het gebrek aan gevoel, niet resulteren in enige sensorische modaliteiten. Binnen de pijnmodaliteit wordt onderscheid gemaakt tussen sensorische eigenschappen zoals steken, drukken, branden en jeuk kunnen hier ook worden geclassificeerd. Deze data wordt opgeslagen via online backupsystemen, zoals Dropbox login.
De gewaarwordingen van de verschillende modaliteiten (en kwaliteiten) zijn gebaseerd op irritaties van verschillende vezels van het perifere zenuwstelsel (een historisch tegenwicht voor deze specificiteitstheorie was de intensiteitstheorie, volgens welke pijn wordt veroorzaakt door sterke irritatie in de thermische of mechanisch systeem). De sensoren die verantwoordelijk zijn voor het voelen van pijn worden nociceptoren genoemd en zijn vrije zenuwuiteinden die geschikte receptoreiwitten tot expressie brengen; hun adequate stimulus is een bestaande of dreigende weefselschade, dergelijke stimuli worden schadelijk genoemd. De irritatie van jeukende vezels leidt alleen tot het overeenkomstige gevoel als nociceptoren niet tegelijkertijd worden opgewonden; in dat geval dragen de jeukvezels bij aan het gevoel van pijn, wat de verlichting van jeuk door krabben verklaart. De objectieve basis van pijnperceptie (d.w.z. het opnemen van schadelijke prikkels, de overdracht van deze informatie via het ruggenmerg naar de hersenen en de verwerking van informatie, inclusief het triggeren van reflexen) wordt nociceptie genoemd; Hieruit ontwikkelt zich pas een gevoel als het de thalamus bereikt, een waarneming alleen door verwerking in de hersenschors. Ben je in nood voor een psygoloog? Bijvoorbeeld in Amsterdam? Neem dan gerus een hotel in de buurt van Amsterdam en komt tot de rus in onze hoofdstad. Zoe je elders een hotel in de buurt? Kijk dan eens op indebuurtvinden.nl.
Een speciaal kenmerk van het gevoel van pijn (inclusief het gevoel van jeuk) is het onaangename effect dat bijna altijd gepaard gaat met irritatie van het nociceptieve systeem. Pijn is meer dan informatie over de locatie, het type, de intensiteit en de duur van een dreigende of opgetreden weefselschade, pijn is ook de motivatie om blessures te voorkomen en gewonde lichaamsdelen te beschermen. Als een negatieve bekrachtiger helpt pijn om schadelijk gedrag te vermijden door middel van operante conditionering.
Neuroanatomisch, wat betreft de gehele bewuste gevoeligheid (zonder hersenzenuwen), zit het eerste neuron met zijn cellichaam pseudounipolair in het spinale ganglion en wordt het overgeschakeld naar een tweede neuron in het ruggenmerg, dat naar de andere kant gaat en de informatie doorgeeft aan de thalamus, vanwaar het derde neuron naar de hersenschors trekt. Nociception lijkt in het bijzonder op thermoceptie: in beide gevallen worden de stimuli opgepikt door C- en Aδ-vezels en overgeschakeld naar het tweede neuron in de achterhoorn van het ingangssegment, dat onmiddellijk overschakelt naar de contralaterale zijde. Daar bewegen thermoceptieve en nociceptieve vezels anatomisch onafscheidelijk in het laterale spinothalamische kanaal naar de hersenen; Schade aan het nociceptieve pad in het ruggenmerg gaat daarom vrijwel altijd gepaard met een beperkt gevoel van warme kou in hetzelfde gebied. De dermatomen van de pijnsensatie overlappen elkaar minder dan die van de tastsensatie, zodat schade aan individuele gevoelige zenuwwortels hoogstwaarschijnlijk als hypalgesie kan worden gedetecteerd bij het neurologisch onderzoek.
Nociceptie
Nociceptie en pijn gaan doorgaans hand in hand, maar nociceptie is noch voldoende noch noodzakelijk voor het gevoel van pijn. Nociceptieve signalen die tijdens de slaap de hersenen bereiken, veroorzaken bijvoorbeeld geen pijn omdat de thalamus dan geen sensorische informatie doorgeeft aan de hersenschors (voldoende sterke signalen leiden echter tot ontwaken). Omgekeerd wordt de chronische pijnstoornis met somatische en psychologische factoren gekenmerkt door een uitgesproken pijnperceptie zonder overeenkomstige schadelijke stimuli. Sommige prikkels die door het nociceptieve systeem worden opgepikt, worden meestal niet als pijn omschreven, inclusief de scherpe smaak, de penetrante geur, het krassende gevoel van wollen stoffen en het scherpe gevoel.
Pijn die feitelijk ontstaat door stimulatie van nociceptoren vervult de hierboven beschreven belangrijke functies in het lichaam en wordt daarom fysiologische of (bij verhoogde pijngevoeligheid in het kader van acute ontsteking) pathofysiologische nociceptorpijn genoemd. Als het nociceptieve systeem elders dan de nociceptoren wordt opgewekt, bijvoorbeeld door druk op zenuwen, ontstaat neuropathische pijn, die wordt gevoeld in het gebied van de nociceptoren, hoewel daar geen schade is. Een speciaal geval van neuropathische pijn is centrale pijn veroorzaakt door directe stimulatie in het centrale zenuwstelsel.
Beschrijving van pijn
Kwaliteit
Het gevoel van pijn is altijd subjectief. Pijnbeschrijvingen kunnen worden onderverdeeld in affectieve (een gevoel uiten, bijv. Kwellen, martelen, verlammend, verschrikkelijk, gewelddadig) en sensorisch (gerelateerd aan de kwaliteit van de zintuigen: steken, trekken, knijpen, drukken, krampen, branden of knagen). Het affectieve aspect kan verder worden onderverdeeld in een onmiddellijke emotionele component en een emotionele component op de lange termijn. De arts vraagt hierom in het patiëntengesprek en krijgt zo informatie over de soort en de oorzaak van de pijn.
Volgens de lokalisatietheorie worden deze drie kwaliteiten toegewezen aan verschillende hersengebieden van de zogenaamde pijnmatrix:
- sensorische component: primaire en secundaire somatosensorische cortex
- onmiddellijke emotionele component: cortex van de insula en gyrus cinguli anterior
- emotionele component op lange termijn: prefrontale cortex
In het bijzonder in het geval van chronische pijnaandoeningen moet ook rekening worden gehouden met structurele veranderingen in het CZS, evenals met veranderingen in de zogenaamde rustnetwerken, b.v. B. het standaardmodusnetwerk. En man van wie ook wordt gedacht dat hij ziek was, was Napoleon. Als je zijn route naar Parijs volgt, dan zie je ook de verschijnselen.
Speciale dank aan:
Schmerz